فهرست شرح اصول کافی ـ کتاب فضل علم (درس 38 تا 118)

فهرست درس‌های شرح اصول کافی

2ـ کتاب فضل علم

  

(38) قرب ویژه عالم به خدای متعال

(39) عبادت از فروع تفکر است

(40) علم، مرده را زنده می‌کند

(41) علم غایت الغایات است

(42) کمالات نفس نامتناهی است

(43) مَدنیّت از عوامل کمال و سعادت است

(44) توقف در عالم هستی امکان‌پذیر نیست

(45) نقد دیدگاه عوامانه‌ی «دلت را پاک کن»

(46) جمهوری اسلامی، الگوی حکومت نبوی

(47) معیار ارزش در علوم

(48) حیات عقلی، اولین درجه حیات انسانی

(49) علم، از برترین درجات موجودات حقیقی

(50) علم؛ برترین نعمت خدای متعال

(51) علم، اقتدار است

(52) چرا عالم از عابد برتر است؟

(53) آیا شهروند درجه یک و دو داریم؟

(54) هر مسأله‌ای را از اهلش باید پرسید

(55) ملاک شیعه بودن

(56) اشتغال به علم، «بهشت نقد» است

(57) ادراک حق تعالی؛ اعلی درجه لذت

(58) طالب علم از ملائک برتر است

(59) همه‌ی عالَم به ذکر علم مشغولند

(60) سرعت طی مراتب در عالم هستی، منوط به میزان علم حقیقی است

(61) عالم شدن واجب است

(62) کار عالم و متعلم تمامی ندارد

(63) عالم، همنام خدای متعال

(64) وحدت امت اسلامی، اولویت اول مسلمانان

(65) مراتب آسمان و ملکوت

(66) معلم، پدر حقیقی است

(67) علم هرچه باشد، بر نفس اثر می‌گذارد

(68) قرآن جایگزین ندارد

(69) کسانی که سهمی از تکبر داشته باشند، به ملکوت نمی‌رسند

(70) فرصت برای به فعلیت رسیدن کوتاه است

(71) علم هیچ‌گاه از بین نمی رود

(72) تأثیر همنشینی و ضرورت مراقبت بر آن

(73) عوامل احیای ملکوتی نفس

(74) اهمیت و تأثیر مباحثه در علم آموزی

(75) امور معنوی مانند علم،‌ مالکیت بردار نیست

(76) اعتقاد بدون معرفت امکان‌پذیر نیست

(77) انکار آنچه نمی‌دانیم، در حکم انکار توحید است

(78) عمل بدون علم، نقصان ذاتی دارد

(79) علم حقیقی و عرفی و عالم عامل و غیرعامل

(80) ویژگی‌های عالم ربانی

(81) نشان اهل ایمانِ ثابت و مستقر

(82) عمل به مقتضای علم، سبب صفای باطن می‌شود

(83) حسرت عالم بی‌عمل از جاهل طولانی‌تر است

(84) علم به انسان توانایی مقابله با شیطان می‌دهد

(85) برای یافتن عالم ربانی هرچه بگردیم، وقت تلف نکردیم

(86) جمع بین محبت الهی و محبت دنیا چگونه امکان‌پذیر است؟

(87) بررسی مصادیق ورود عالم در دنیا و مقاصد تعلم

(88) قوانین مغفرت و عقوبت

(89) سوزاندن دل بندگان خدا به هر شکلی که باشد، حق الناس است

(90) حوزه اعتدال درونی؛ اینجاست که آدمی سخت نیازمند انبیا و اولیاست

(91) عالم آن است که خود علم را تولید می‌کند

(92) هیچ‌کس بی نیاز از رابطه با عالم نیست

(93) کار امروز را به فردا انداختن، نشانه جهالت است

(94) روایان حدیث بسیارند و اهل تعمق اندک

(95) اولویت در حفظ حدیث با کیفیت است؛ نه با کمیت

(96) در حوزه باورها، خطر کردن معنا ندارد

(97) ثمره فاصله گرفتن با انبیا، اولیا و عالمان ربانی، محرومیت از علم است

(98) هیچ‌کس بجز امام معصوم بی‌نیاز از تقلید نیست

(99) ریشه‌های فتنه و بدعت

(100) معیار بعثت، از اسرار غیرقابل تبیین است

(101) شبه آدم کیست؟

(102) ویژگی‌های عالمان جاهل یا جاهلان عالم نما

(103) دور شدن از «مقصود شارع» خلاف احتیاط است، نه دور شدن از «الفاظ شارع»

(104) دین خدا با قیاس قابل فهم نیست

(105) آیا سخنان پیامبر ناسخ ندارد؟

(106) مقصود از تبیان بودن قرآن

(107) قیود آزادی و حدود آموزه‌های قرآنی

(108) ملاک نیازمندی انسان به دین و بعثت انبیا

(109) علم خاندان پیامبر به قرآن، علم تفصیلی حضوری است

(110) عوامانه اندیشیدن در معارف دینی، درد بی‌درمان

(111) خلوت امیرالمؤمنین و پیامبر صلوات الله و سلامه علیهما

(112) علت پاسخ‌های متفاوت پیامبر و ائمه در برابر سؤال‌های یکسان

(113) به چه حکومتی طاغوت اطلاق می‌شود؟

(114) قرآن کریم، معیار صدق همه گزاره‌های علمی

(115) راه به‌دست آوردن مرضیّات خدای متعال و سنت

(116) علم حقیقی ارزش ذاتی دارد، حتی اگر مستلزم هیچ عملی نیست

(117) عاقبت و آخر کار اهمیت دارد

(118) عمل به عقل روش‌مند، عمل مطابق با سنت نبوی است