قاعدة: فی کیفیة صدور الموالید الغیر المتناهیة عن العلویات

لما کانت قوّة القواهر غیر متناهیة فی الفعل و المادّة قابلة لها قوّة ذلک الی غیر النهایة و المُعِدّات من الحرکات غیر متناهیة، انفتح باب حصول البرکات و فیض الانوار المدبّرة الی غیر نهایة قرناً بعد قرنٍ و الکامل من المدبّرات بعد المفارقة یلحق بالقواهر، فیزداد عدد المقدّسین من الانوار الی غیر النهایة.

چگونگی پیدایش موالید نامتناهی از انوار قاهر

از سویی انوار قاهر، پیوسته از نورالانوار فیض دریافت می‌کنند، از این‌رو جنبه‌ی فاعلیت آن‌ها نامتناهی است و از دیگر سو، ماده نیز قوه‌ی دریافت آثار انوار قاهر را به‌صورت نامتناهی دارد. قبول نامتناهی ماده و فعل نامتناهی عقول، سبب می‌شود که درهای حصول برکات که افاضه صور معدنی، نباتی، حیوانی و انوار اسفهبدی است، گشوده شود و پیوسته این برکات نزول وتحقق یابد و بدین طریق موالید نامتناهی پدید آیند و دوام یابند. البته انوار اسفهبدی کامل پس از جدایی از بدن، به انوار قاهر می‌پیوندند و بر تعداد انوار قاهر افزوده می‌گردد.