فصل سوم، بخش اول: شباهت‌ها - 3ـ 1ـ 36ـ اساس سلوك معنوي

3ـ 1ـ 36ـ اساس سلوك معنوي

ديدگاه سيد دربارة مراتب و اركان سلوك در بحث مراتب تقوي تا اندازه‌اي مورد بحث قرار گرفت. مهمترين نكاتي كه يادآوري شد، پرهيز از كثرت در وحدت، پرهيز از تفرقه در جمع، پرهيز از رؤيت نفس با رؤيت ربّ و بالاخره پرهيز از مشاهدة وجودهاي مقيّد با وجود مطلق است. (ر.ك. تفسير المحيط، 1، 285ـ283). (ر.ك. همين نوشتار، 1ـ3ـ 9ـ 3).

افلوطين نيز اساس سلوك معنوي براي شناخت واحد و دست‌يابي به مشاهده و يگانه شدن با او را نفي تعلّقات و لزوم جمعيّت خاطر، (ر.ك. 4،9،6). تجرد روح و تهي ساختن آن از تعيّنات و نقش‌ها و زدودن دانش از آن (ر.ك. 7،9،6). و عاشقانه زيستن و دوري گزيدن از همه‌چيز و خود را در زندگي زميني غريب دانستن مي‌داند. (9،9،6). (ر.ك. همين نوشتار، 2ـ3ـ11؛ 2ـ3ـ12ـ1).