3ـ 1ـ 44ـ هر چيز به جاي خويش نيكوست.

از نظر افلوطين، آنان‌كه دربارة امور خدايي با شتاب داوري مي‌كنند و خدا را مي‌نكوهند، از حقيقت بي‌خبرند. (9،9،2). بدين جهت كه آن‌چه به نظر بد و شرّ مي‌آيد، در واقع و با سنجش آن با امور پنهان از ديد آدمي به‌ويژه افراد عادي، شرّ و بد نيست، بلكه اجزاء يك پيكره زيبايي است كه اگر ديده شود، در غايت حسن خواهد بود. ديدن سختي‌ها و آن‌چه كه به ظاهر بدي است، مانند ديدن خال رخ پري‌گونه‌اي است كه بدون توجه به جايگاه آن و با چشم‌پوشي از منظرة آن ديده شده است. ظواهر ديني نيز گواه آن است. از نظر سيد نيز مسأله از همين قرار است. (ر.ك. همين نوشتار، 2ـ3ـ14ـ5؛ 1ـ2ـ 8).