صور معقوله اسماي الهي، از جهت عينيت آن‌ها با ذات حق تعالي،«اعيان ثابته» نام دارد كه اهل نظر كليات آن را «ماهيات» و جزييات آن را «هويّت» نامند.
حقيقت وجود به اعتبار ظهور در انسان يا عقل يا نفس يا طبيعت و مثال، «عين ثابت» نام دارد و در مقام رفض كثرات و اضلال كثرت در وحدت، عين وجود است .[1] در واقع «اعيان ثابته، مفاهيم و ماهيات امكاني است» [2] كه در تعين علمي حق وجود دارند و چون تجلي و ظهور حق بدون اسمي از اسماي كليه يا جزييه معقول نيست، رابط اين تجلي، اسماي حق است و چون اسم عين مسمي است، اسماي الهيه عين حقند و چون صورت و معني و ظاهر و مظهر در وجود، واحدند، اعيان ثابته به اعتباري عين اسماي الهيه‌اند.