مفاتیح غیب
مفاتيح غيب، مبدأ تعيّن اسماء و صفات در مقام واحديت وجودند [1] و مقام واحديت نشأت يافته از مفاتيح غيب است. به تعبير ديگر، چنانكه پيش از اين گفتيم: مقام واحديت مشتمل بر اسماء و صفات است و اين مقام ظهور مفاتيح غيب است. بر اين اساس چنانكه برخي از عرفا نيز گفتهاند، مفاتيح غيب ذات احديت مطلقه است، ولي از سويي احديت مطلقه بهخاطر عدم تعيين، نميتوان منشأ تعيين خارجي باشد. بدين خاطر جمعي ديگر، ذات متعين را منشأ آن دانستهاند. پيش از طرح نظر نهايي، نخست اشارهاي به اسماي مستأثره نيز داشته باشيم.